Συγκρίσεις των τηλεοπτικών σειρών Ted Lasso, New Amsterdam και Shrinking
Μετά το φινάλε της τηλεοπτικής σειράς Ted Lasso, ήρθε η ώρα να γιορτάσουμε αυτό που έφερε στην μικρή οθόνη. Κριτικές για την σειρά θα βρείτε παντού, οπότε δεν θα επιχειρήσουμε κάτι τέτοιο, αλλά θελήσαμε να δούμε μερικά από τα θέματα που θίγει από μια άλλη προοπτική. Αυτοί οι τηλεοπτικοί ήρωες στις σειρές που συγκρίνουμε έχουν τόσο λατρευτεί για το γεγονός ότι ζέσταναν τις καρδιές μας, όσο και επικριθεί για "τοξική θετικότητα" (στην περίπτωση του Ted Lasso) ή, στην περίπτωση του New Amsterdam, για επιφανειακή αντιμετώπιση θεμάτων κοινωνικής δικαιοσύνης. Σε αυτό το άρθρο, θα προτιμήσουμε να κάνουμε κάποιες απλές επισημάνσεις και να υπενθυμίσουμε σε όλους τα σημαντικά μαθήματα που έφεραν στις ζωές μας αυτοί οι πρωταγωνιστές. Και αν η "τοξική θετικότητα" ήταν απαραίτητη για να αντιμετωπιστεί η τοξική αρρενωπότητα στη συλλογική συνείδηση... ας είναι κι έτσι. Προσωπικά προτίθεμαι να “συγχωρέσω” αυτά τα ελαττώματα στον χαρακτηρισμό, όσο κι αν με έχουν ενοχλήσει. Είναι ο Max Goodwin υπερβολικά σίγουρος ότι έχει δίκιο στο New Amsterdam; Πιθανώς. Αλλά, στη συγκεκριμένη περίπτωση, μου αρέσει να κοιτάω το δάσος και όχι το δέντρο.
***

Τα τελευταία χρόνια, συγκινητικές σειρές όπως το Ted Lasso, το New Amsterdam και το Shrinking επαναπροσδιορίζουν τι σημαίνει αρρενωπότητα και μας δίνουν ελπίδα ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο. Ευαίσθητες και χιουμοριστικές, αυτές οι αφηγήσεις μας παρουσιάζουν μια πιο υγιή εικόνα της αρρενωπότητας του 21ου αιώνα με έναν φρέσκο τρόπο.
Ο Ted Lasso στην ομώνυμη σειρά (τον οποίο υποδύεται ο Jason Sudeikis) είναι προπονητής ποδοσφαίρου. Ο Max Goodwin (τον υποδύεται ο Ryan Eggold) είναι γιατρός στο νοσοκομείο του New Amsterdam. Και ο Jimmy Laird (τον υποδύεται ο Jason Segel) είναι ψυχοθεραπευτής στο Shrinking. Έχουν πολύ περισσότερα κοινά από όσα θα περίμενε κανείς. Υπάρχουν εντυπωσιακές ομοιότητες μεταξύ αυτών των χαρακτήρων:είναι όλοι τους άνδρες που χάνουν τις συζύγους τους (λόγω διαζυγίου, ασθένειας και ατυχήματος, αντίστοιχα) και όλοι τους παλεύουν με την πρόκληση της ανατροφής των παιδιών τους. Ο προπονητής Ted Lasso έχει δυσκολίες ως γονέας στην εξ αποστάσεως σχέση με τον γιο του, ο γιατρός Max Goodwin αγωνίζεται να μεγαλώσει τη μικρή του κόρη μόνος χωρίς τη σύζυγό του και ο ψυχολόγος Jimmy Laird προσπαθεί να επανασυνδεθεί με την έφηβη κόρη του μετά την οικογενειακή τους απώλεια.
Αυτοί οι άνδρες απέχουν πολύ από το παραδοσιακό πρότυπο του μάτσο πρωταγωνιστή. Είναι “Οι Άνδρες Που Νοιάζονται”. Ο Lasso φροντίζει την ομάδα ποδοσφαίρου του ως προπονητής, ενισχύοντας τους δεσμούς μεταξύ των παικτών με υγιή τρόπο. Ο Dr. Goodwin πασχίζει να φροντίσει τους ασθενείς του στο εξωφρενικό και δυσλειτουργικό αμερικανικό σύστημα υγείας. Και ο ψυχοθεραπευτής Jimmy Laird προσπαθεί να βρει νέους ανορθόδοξους τρόπους για να στηρίξει την ψυχική υγεία των ασθενών του.
Η πατρότητα και οι σχέσεις για τους άντρες τίθενται εδώ, μέσα σε ένα νέο πλαίσιο: μοιάζει φρέσκο, επειδή γκρεμίζει τα συναισθηματικά τείχη που οι άνδρες έχουν μάθει να διατηρούν στο παρελθόν. Κυρίως, είναι ο τρόπος με τον οποίο νοιάζονται που κάνει αυτούς τους χαρακτήρες ελκυστικούς. Συνδέονται με τους άλλους γύρω τους με βαθύ τρόπο. Δείχνουν ενσυναίσθηση. Δεν είναι κακοποιητικοί, απόμακροι και σκληροί, σε σύγκριση με τους συνήθεις αρρενωπούς πρωταγωνιστές. Μπορεί να μην είναι τύπου "Άλφα", αλλά μας αρέσει περισσότερο αυτή η "Βήτα" έκδοση.
Οι σχέσεις με τις γυναίκες δεν εξιδανικεύονται στις σειρές αυτές, και οι γυναίκες με τις οποίες σχετίζονται δεν αντικειμενοποιούνται. Έχοντας χάσει τις συντρόφους τους, αυτοί οι άντρες πρέπει να βρουν νέους τρόπους να δίνουν και να παίρνουν αγάπη. Ο Ted δεν είναι ακόμα συναισθηματικά διαθέσιμος, οπότε τα φτιάχνει περιστασιακά με την καλύτερη φίλη του αφεντικού του. Ο Max επιτρέπει σταδιακά στον εαυτό του να μπει σε μια νέα σχέση, αν και του είναι δύσκολο. Ο Jimmy κοιμάται με μια από τους συναδέλφους του. Αυτές είναι άβολες και τις περισσότερες φορές, δύσκολες καταστάσεις. Το σημαντικό εδώ είναι ότι οι καταστάσεις αυτές επιτρέπουν στους άντρες να είναι ευάλωτοι. Πρόκειται για αληθινές, αν και ζόρικες ανθρώπινες σχέσεις με τις οποίες μπορεί να ταυτιστεί ο καθένας.
Μεγάλη αξία δίνεται στην κοινότητα σε αυτές τις σειρές - και μας αρέσει το γεγονός ότι ο ανδρισμός δεν χρειάζεται να αφορά απαραίτητα μόνο τον πόλεμο και το πάθος για εξουσία, όπως συνέβαινε για αιώνες στις παραδοσιακές αφηγήσεις. Η συντροφικότητα σε όλες τις μορφές της διαπερνά αυτές τις ιστορίες. Οι σειρές αυτές μας δείχνουν ότι η φροντίδα, η γονεϊκότητα και η παροχή βοήθειας και φροντίδας δεν χρειάζεται να είναι αποκλειστικά γυναικεία χαρακτηριστικά. Το κλαμπ των Diamond Dogs στο Ted Lasso επιτρέπει στους άνδρες να έχουν έναν ασφαλή χώρο για να επεξεργαστούν τα προβλήματά τους και να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. Οι συνάδελφοι στο New Amsterdam στηρίζουν ο ένας τον άλλον στα δύσκολα ό,τι και να γίνει. Και η φιλία στο Shrinking παίζει σημαντικό ρόλο στην συναισθηματική υγεία των ανδρών. Εδώ υπάρχει μια φιλία που καταρρίπτει τα στερεότυπα σχετικά με τις αδελφικές/φιλικές σχέσεις των ετεροφυλόφιλων ανδρών, καθώς ο καλύτερος φίλος του Laird είναι γκέι.
Όλοι τους πρέπει να πλοηγηθούν σε δύσκολα νερά: Ο προπονητής Lasso πρέπει να αντιμετωπίσει ένα νέο άθλημα για το οποίο δεν έχει ιδέα. Ο Dr. Goodwin εργάζεται νυχθημερόν προσπαθώντας να διευθύνει το μοναδικό δημόσιο νοσοκομείο της Νέας Υόρκης, ενώ παράλληλα πρέπει να καταφέρει να παραμένει εντός προϋπολογισμού. Ο θεραπευτής Jimmy Laird αντιμετωπίζει ασθενείς που αρνούνται να βοηθήσουν τον εαυτό τους, την ίδια στιγμή που παλεύει και ο ίδιος να βρει τα πατήματά του ως πενθούντας σύζυγος και να βοηθήσει τον ίδιο του τον εαυτό.
Θεωρώ ότι οι άνδρες θα πρέπει να εκτιμούν αυτά τα πρότυπα. Αυτές οι σειρές δεν απευθύνονται μόνο σε γυναίκες, και χαίρομαι πάρα πολύ που υπάρχουν. Μέσω της ψυχαγωγίας, μπορούμε να εκπαιδευτούμε ως κοινό, να βρούμε θάρρος και ελπίδα. Σε έναν κόσμο που μοιάζει καθημερινά πιο σκοτεινός, όπου οι συγκρούσεις μας διαλύουν, ατομικά και συλλογικά, και η βία φαίνεται να καταλαμβάνει όλο και περισσότερο χώρο, αυτοί οι χαρακτήρες μας υπενθυμίζουν την ανθρωπιά μας, αλλά το πιο σημαντικό μάθημα από όλα είναι: “Η Τοξική Αρρενωπότητα Δεν Χρειάζεται Να Είναι Ο Καθοριστικός Τρόπος Ύπαρξης Των Ανδρών”.
Η σύνδεση με τους άλλους φέρνει χαρά. Η ανατροφή και η φροντίδα των παιδιών είναι δουλειά όλων μας, είτε είναι κανείς άντρας είτε είναι γυναίκα. Το να δυσκολεύεσαι μέσα στις σχέσεις είναι ανθρώπινο. Το χιούμορ και το γέλιο είναι απαραίτητα για τη διατήρηση της λογικής μας. Δεν μπορώ να τονίσω αρκετά ή να εκφράσω αρκετά πόσο σημαντικά και πολύτιμα είναι αυτά τα μαθήματα. Αφού έχω την τάση να τιμώ ότι έχω περιορισμένο χώρο για να γράψω μια κριτική, χωρίς να σπαταλήσω περαιτέρω τον χρόνο σας, έχω να πω ότι αξίζει να αφιερώσετε το χρόνο για να εξερευνήσετε αυτές τις ιστορίες και να τις απολαύσετε, και θα σας απορροφήσουν καθώς θα ξεδιπλώνονται, πολύ περισσότερο από οποιαδήποτε κριτική που μπορεί να γραφτεί γι' αυτές.
Θα προτιμήσω να σημειώσω παρακάτω μερικές από τις αγαπημένες μου, τις πιο πολύτιμες ατάκες, για να βάλω ένα τέλος σε αυτό το άρθρο.
“Γίνε χρυσόψαρο” - ξέχνα τα κακά, επικεντρώσου στα καλά – ξέχνα, συχνά, όπως ακριβώς κάνει ένα χρυσόψαρο. “Να είστε περίεργοι, όχι επικριτικοί”. “Να πιστεύετε”. Και να θυμάστε να ρωτάτε: “Πώς μπορώ να βοηθήσω;”
Comentarios